نجوای منتظر

🍃بسم الله و بالله ٕاعتصمتُ و علی الله أتوکل🍃

🎊سالروز #امامت#حضرت_مهدی_عج یادآور این سه نکته عمیق است:

💞#حضرت_مهدی_ع «داعی الله» است،یعنی با نگاه به ایشان به درگاه تقرب الهی و متن عبودیت پروردگار می رسیم.از این فرصت ویژه یعنی در جوار امام زنده بودن نهایت استفاده را ببریم.اینگونه که در فکر و در عمل به حضرت اقتدا کنیم تا در مسیر عبودیت زندگی و هدف خلقت قرار بگیریم.

💞شب ظلمانی و تاریک پایان می‌پذیرد و در نهایت خورشید حق با ظهور #حجت طلوع خواهد کرد.عدالت و راستی برقرار خواهد شد.داد مظلومان و مستضعفین ستانده می گردد.این مژده در قرآن در آیه ۵سوره قصص آمده که میفرماید:«و نرید أن نمنّ الذین استضعفوا فی الارض و نجعلهم الائمة و نجعلهم الوارثین.»

💞انتظار به معنی مترصد بودن است،یعنی آماده باش نظامی.منتظر نمی نشیند، بلکه هر لحظه و هر آن برای ظهور زمینه سازی میکند،تا جامعه اسلامی و سپس تمدن اسلامی را محقق سازد.این انتظار مستلزم صلاح و عمل است.فقط فکر کارساز نیست،آگاهی که متعهدانه باشد عمل می آورد.

برگرفته از بیانات حضرت امام #خامنه_ای_مد_ظله_العالی

اللهم عجل لولیک فرج و العافیة و انصر و جعلنا من خیر اعوانه و انصاره و المستشهدین بین یدی

🌼🍃🌼🍃🌼🍃🌼🍃🌼🍃🌼🍃🌼🍃🌼

🌼🍃🌼سهم شما یک دعای فرج مولا🌼🍃🌼

🌼🍃🌼🍃🌼🍃🌼🍃🌼🍃🌼🍃🌼🍃🌼

حضرت امیرالمومنین( ع):

آه،چقدر مشتاقم او را ببینم.!

این کلام را حضرت امیرالمومنین علی ( ع) پس از بیان فتنه ها و آشوب ها ویاد

از خصلت های امام عصر ارواحنا فداه بیان نمودند:

هاه_ واوما بیده الی صدره_ شوقا الی رویته.( بحارالانوار۱۱۵/۵۱)

آه_ واشاره به قلب مبارک خودشان نمودند_ چقدر مشتاقم اورا ببینم!

زیرا آن بزرگوار با علم احاطه ای که دارا بودند میدانستند،فتنه هایی که سقیفه

نشینان در سقیفه بذر آن را افشاندند،همچنان ادامه خواهد یافت و آتش و دود

آن،سراسر گیتی را تا زمان های دور،سیاه خواهد نومد و سیه روزی و بد بختی

همه ی مردمان جهان را فرا خواهد گرفت و اینظلم ها و جنایات همچنان ادامه

میابد،تا آن روز که منتقم آل محمد( ص) حضرت امام عصر ارواحنا فداه همراه

با سیصدو سیزده تن شخصیت خود ساخته_ که امر ولایت در جان و دل آنان

ریشه دوانده است،و تعدادی دیگر از مونان،از کنار خانه ی خدا قیام نمایند،و

انتقام همه یمظلومین جهان را از همه ی ستمگران بگیرند.

اگر در روز تاریک سقیفه یاورانی از جان گذشته در کنار وجود مقدس اول مظلوم

عالم،حضرت امیرالمومنین( ع) می بودند،دشمنان نمی توانستند خانه ی وحی را

به آتش کشیده و ریسمان به گردن امیر عالم هستی افکنده و چهره ی ماه راکبود

کنند.

حضرت امیرالمومنین( ع) در یکی از خطبه های خود می فرمایند:

( هنگامی که مخالفان،خلافت را_ که حق من بود_ غصب کردند،در کار خویش)

اندیشهکردم؛ دیدم در آن هنگام به غیر از اهل بیت خود یاوری ندارم،راضی نشدم

که آنها کشته شوند،و چشمی که خاشاک در آن رفته بود برهم نهادم؛ با این که

استخوان گلویم را گرفته بود،آشامیدم؛وبر گرفتگی راه نفس

( از بسیاری غم و اندوه) و بر چیز های تلختر از طعم علقم( که گیاهی است بسی

تلخ) شکیبایی نمودم( نهج البلاغه فیض الاسلام: خطبه۲۶ ص۹۲)

آری،مظلوم ترین فرد جهان هستی پس از بیان همه ی ستم هایی که بر او روا

شده ،آنگاه که از فتنه های آینده یاد میکند و نام پایان دهنده ی همه ی ظلمها

و ستمها را به زبان جاری میسازد می فرمایند:

آه! چقدر مشتاقم اورا ببینم.

(بر گرفته از صحیفه مهدیه)

انتظار تنهابه معنای آمادگی برای پذیرش ظهور نیست،بلکه

علاوه بر آن بودن و امیدوار بودن به آن را نیز می طلبد.

ممکن است بسیاری از افراد آمادگی و امکانات برای پذیرایی

از میهمان را داشته باشند؛ ولی از کسی دعوت نکرده و در

انتظار آمدن میهمان نباشند.این گونه افراد را تنها به خاطر

آمادگی داشتن برای پذیرایی،نمیتوان منتظر میهمان دانست؛

زیرا نه درفکر آمدن میهمان هستند ونه از نیامدن آن،ناراحت

میشوند.

با این بیان روشن میشود که در خودسازی و پاکسازی

شخصی،بدون توجه به مساله انتظاروفرارسیدن روزگاری

که سراسر جهان از وجود ظلم و ستم پاکسازی میشود،کمبود

وجود دارد؛ زیرا کسی که این گونه است یکی از وظایف

بزرگ خود را که انتظار فرارسیدن پاکسازی جهانی و حرکت

برای آنست،به دست فراموشی سپرده است.

به عبارت دیگر: مرحله خودسازی،اصلاح نفس وپاکسازی در

صورتی به تکامل و اوج خود میرسد که انسان در آرزو و

انتظار پاکسازی سراسر جهان باشد و تنها به تهذیب نفس

خویشتن نیندیشد.پس کسی که برای اصلاح خویش تلاش

میکند باید در انتظار مصلح جهان باشد.

بنابراین،نکته ای که باید مورد توجه قرارگیرد این است که:

میان انتظار ظهور و اعتقاد به آن،تفاوت بسیاری وجود دارد.

همه شیعیان بلکه بسیاری از ملت های دیگر جهان اعتقاد به

ظهور مصلحی که سرانجام سراسر جهان را پر از عدل و داد

کند اعتقاد دارند؛ ولی همه آنانی که اعتقاد به این واقعیت

دارند در انتظار تحقق آن نیستند!

کسی منتظر ظهور امام زمان میباشد که علاوه بر اعتقاد،

امیدو انتظار درک آن زمان را داشته باشد و براساس انتظار

و امید،عمل نماید.

تمام روایاتی که مساله انتظار در آنها مطرح شده است،دلیل

بر لزوم رجا و امیدواری و امکان وقوع و درک ظهور امام

عصر میباشند،زیرااگر انتظار و امید نباشد و انسان مایوس

از فرا رسیدن و درک زمان ظهور باشد،چگونه به روایات

انتظار که درس امیدوآرزو را به انسان ها می آموزند،عمل

کرده است؟!

بنا براین،علاوه براعتقاد به مساله ظهور و آمادگی برای درک

آن روزگار،بنا به روایاتی که درس انتظار را به ما می آموزند

هر انسانی وظیفه دارد در فکر ظهور بوده و امیدوار به درک

آن،ومعتقد به امکان فرا رسیدن عصر ظهور در زمان خود

باشد،وبرای آن که با عافیت زمان ظهور را درک کند دعا نماید.